Τόσα έχω να σου πω , χωρίς να βγαίνουν λέξεις. Χωρίς να ακούγεται φωνή για να έχεις να διαλέξεις. Είναι πιο εύκολο η ψυχή, μονάχη να μιλήσει και δίχως άλλο , να σταθεί σε τούτο το μεθύσι.
Θέατρο είναι η ζωή , κι εμείς απλά διαβάτες.
Αχ, αν ακούγαμε, λαλεί..... Μέσα από ψίθυρο καλεί, εκεί ’ που παίζουμε βουβοί
–στην απέραντη οχλαγωγή, στακάτοι παραστάτες.
© Chrdk
