 | ||
| http://www.lyubomir.bukov.com/photo/index.php?showimage=34 |
‘’Αν κοιτάξεις πίσω σου θα δεις ποιος σε ακολουθεί’’, έλεγε η γιαγιά μου. ‘’Το παρελθόν σου είναι η σκιά σου. Αν το φως βρίσκεται πίσω εκείνη περνά μπροστά σου και την ακολουθείς εσύ. Διάλεξε τι θέλεις. Να βλέπεις φως και οι σκιές να μένουν πίσω ή να τις κοιτάζεις κατάματα ;’’
Έβρισκα αστείες εκείνες τις ιστορίες με τις σκιές. Είχαν κάτι μαγικό. Έπαιρνα το πορτατίφ της αδερφής μου και έπαιζα με το φως. Πότε βρισκόταν μπροστά, πότε πίσω μου, άλλοτε στο πλάι αλλά η σκιά μου πάντα ήταν παρούσα. Μεγαλώνοντας άρχισα να παρατηρώ καλύτερα το φως και διαπίστωσα ότι υπήρχαν στιγμές που η σκιά μου χανόταν.
‘’Γιαγιά τι γίνεται εάν το φως βρίσκεται ακριβώς από πάνω και λούζει τα μαλλιά μας ; Τι γίνεται όταν το σκοτάδι έρχεται και εκείνη εξαφανίζεται ;’’
‘’Η σκιά σου είναι πάντα εκεί. Αν σε λούζει το φως βρίσκεται μέσα σου και αν σκοτεινιάσει έχει γίνει ένα με το σκοτάδι που σε πλημμυρίζει. Πάντα εκεί, μαζί σου......’’
© chrdk
Η πηγή της φωτογραφίας αναφέρεται αλλά μπορείτε να την βρείτε και από εδώ
